zondag 9 augustus 2015

laat voorjaar op de veenroute door Drenthe en Groningen

Dit voorjaar hebben we gekozen om de veenroute te volgen, rondje Drenthe en een stuk Groningen
Eerst moest de boot nog een nieuwe verflaag krijgen op het dek. Er is altijd werk aan boord
JP heeft dan ook dagenlang werk gehad voor we echt zijn gaan varen.


We varen langs groene velden en zien allerlei dieren. Het lijkt soms wel een jungle. Hier zien we een mooie tijger door de wildernis sluipen


Ook reeën lopen regelmatig door ons blikveld als we op de Tjonger varen.


De daken van grote hoeven in Friesland hebben vaak een beeld met zwanen op het dak. Dat heet blijkbaar een ulebord. Elke streek heeft andere symbolen hierin verwerkt.



In het voorjaar zien we natuurlijk hier en daar gelukkig ook de ooievaarsnesten met de ooievaars erop. Altijd leuk om ze te spotten.


Deze reiger was misschien ook wel benieuwd naar ons, hij rekte zijn nek wel heel erg.



Op de veenroute deden we op twee weken 36 sluizen en sluisjes...Toch altijd weer een beetje spannend als je aan een sluisje komt.



Dit was een dubbele sluis. Als je uit één sluis vaart, ben je al in de volgende. We moesten toen vijf meter zakken in de venen. Vlakbij het veen muzeum.


Kwade ganzen die me de weg versperden als ik van de boot wilde aan het Veenmuzeum. Het was blijkbaar hun terrein en ik moest terug naar de boot. Mensen op de andere boten hebben goed gelachen. Wist ik veel dat je met je armen open, dreigend naar hen toe moet lopen en in je handen klappen en dat je dan wel door mag...


Een oud veenhuisje waar vroeger mensen in leefden


We waren daar niet alleen aan het muzeum.... op andere plekken tijdens die reis waren we veel alleen op aanlegplaatsen...hier dus niet.


Met een treintje tot aan de turfafgraving om te gaan kijken hoe dit werk gebeurde.


Mooie veengezichten onderweg


Vier turven hoog....ja daar komt het spreekwoord van. :)



Een man die het verhaal deed van hele gezinnen die hier vroeger werkten om een stuiver te verdienen. Vanaf je een turf kon dragen, 'mocht' je meewerken ook al was je zelf maar een paar turven hoog. 



Hele mooie kanalen richting noorden vanuit het veenmuzeum



Vierdaagse in Musselkanaal. Vier dagen lang wandelt de hele gemeente en alle verenigingen rond het dorp en de vierde avond komen de fanfares mee en wordt iedereen gehuldigd die het vier dagen lang aandurfde en meeliep. Volwassenen krijgen bloemen, kinderen zakken snoep om rond hun hals te hangen...Die avond lagen we dus op de plek van aankomst van de vierdaagse.




Nog niet zo vaak een witte molen gezien.


Mooie rustige plekken die heerlijk vertoeven zijn onderweg in Drenthe



Steenoverns in de buurt van Diever



Baby eendje op de Beulaker wijde 


Vlakbij Giethoorn op de Beulakerwijde, twee dagen vastgelegen met de boot omwille van de zomerstorm van twee juni. Het meer van 1,60 m diep leek wel een zee met hoge golven. Boten vertrokken wel maar moesten onverrichterzake terugkeren door de harde wind. Dus geen overtochten naar Giethoorn of Blokzijl mogelijk.



Wie er wel zijn hartje ophaalde waren de parasailers... Ze genoten van de storm en vlogen werkelijk meters hoog door de lucht langs onze boot.


Terug in rustiger vaarwater..


De laatste rietrollen die nog moeten opgehaald worden voor de zomer echt kan beginnen.

woensdag 15 juli 2015

van keutelkoffie tot kersenpitten

Van keutelkoffie tot kersenpitten.                                       




Vorige week was er op televisie een reportage over de duurste koffie ter wereld. Die koffie kost meer dan vierhonderd euro per kop! Het is duidelijk niet voor de gewone mens zoals jij en ik bedoeld maar voor rijke 'fijnproevers'...
Die koffie is zo duur omwille van een heel vreemde procedure.
De koffiebes wordt gegeten door een bepaalde katachtige. Deze keutelt nadien de bessen weer ergens uit. Mensen zoeken die keutels bijeen. De bessen worden gerecycled en gebrand. Dit zou dus de exclusieve koffie opbrengen.
Dat alles maar om te zeggen dat sommige keutels veel geld waard zijn.
Koffie is wel lekker maar om er zoveel geld aan te geven moet je wel gek zijn.
En ik weet zelfs niet of ik die koffie wel zou willen proeven.
Over keutelen nog verder gesproken...kersenpitten vergaan ook niet in je buik. Ze komen er even hard weer uit als ze er in gaan.
Normaal gesproken eet ik geen kersenpitten maar wel het vruchtvlees erom heen.
Vorige week gebeurde het echter in een onbewaakt moment dat ik er een inslikte.
Op zich geen enkel probleem ware het niet dat ik drie dagen later op de boot arriveerde.
En ja hoor, ik zou er niks van geweten hebben moest die bepaalde kersenpit de elektrische spoeling van het toilet niet geblokkeerd hebben.
Even snel opgelost denk je?
Niets is minder waar.
Manlief heeft heel braaf en heel moedig zonder enig commentaar naar mijn richting het toilet helemaal uiteen gehaald en later terug gemonteerd. Het was vier uur lang heel erg stil op de boot voor ik al via internet op zoek ging naar vervanging...van de wc wel te verstaan.
We hebben nu een nieuwe verordening voor iedereen die nog meevaart in heden en toekomst. Als je toch kersen eet voor je naar de boot komt, gelieve dan geen pitten in te slikken want ik vrees dat het volgende keer aan mij is om de boel te demonteren...


Viviane

vrijdag 1 mei 2015

natuur in ons 'hofke'

Acht maart zagen we twee eendjes op de vijver landen... Die is tijdens de winter afgedekt met een net omdat de reiger de vissen niet allemaal zou kunnen opeten.   Als de eenden ons zagen achter het keukenraam vlogen ze weg...
tot zover...


Ondertussen hebben we bij het thuiskomen van onze vaartocht in de paasvakantie weer een eendje gezien in de tuin dat wegvloog als we bewogen... We gaan dan ook actief zoeken naar een mogelijk nest omdat we vorig jaar een nest naast de vijver hadden dat de eksters leegplunderden... Misschien is het hetzelfde eendje dat hier terug haar nest wil beginnen bouwen.  We willen liever geen nest in de tuin en vermits er geen eieren te vinden zijn vinden we het niet zo erg als de eend terug wegvliegt als ze ons ziet..

tot zover...
En dan op 24 april als we rustig aan de keukentafel onze boterhammen eten 's middags zien we beweging naast de vijver... uit het niets komen eendekuikens te voorschijn zonder moeder...De moeder is in geen velden of wegen te zien... en kuikens die op zoek zijn naar hun moeder gaan één voor één in de vijver.








We blijven verwonderd en vertederd kijken naar dit mooi volkje dat nooit hun moeder zag en daarom ook gewoon naar ons toe komt in de veronderstelling dat wij de moeder wel zijn zeker...
Ze hebben geen angst en laten zich ook goed aanraken..

En dan beseffen we ....deze kuikens zonder moeder worden door de nabije eksters opgegeten binnen enkele minuten als ze alleen zijn... Zonder moeder overleeft er geen één.
Ook 's nachts moeten ze verwarmd worden... dat kunnen wij niet bieden..
De moeder komt niet (ook de volgende dagen niet)

Eenden (12!!!!) zouden in de beste omstandigheden als ze beschermd worden de vijver met de vissen leeggrazen en de tuin leegeten. Vermits het heel lang duurt voordat ze zelf kunnen vliegen zouden ze zolang vastzitten in onze kleine tuin. We moeten hulp zoeken. Dit overleven de vissen en de vijverplanten...en de rest van het terras en tuin niet.

We bellen naar een vriendin met een groot hart, veel ervaring en veel ruimte. Ze wil de kleintjes adopteren.
Ze krijgen het juiste voer... warmte van een kuikenlamp... en beschutting tot ze groot genoeg zijn om zelf weg te vliegen... 

Niet beter dan de mama maar toch ook bijna zo goed...
Kuikens in een doos...


en naar Zoersel...


Even via de veilige handen van de jonge boer naar de veilige plek om te kunnen overleven...


Dat was een explosie van natuur in ons 'hofke'. die we ons nog lang zullen herinneren..
Blij dat we zulke dingen mogen meemaken!





paasdagen in de deelen

Einde maart heeft een hevige storm de tent van de boot vernield.


Twee weken later  hebben we een nieuwe tent op de boot.
Nu kan het seizoen echt van start...


We liggen op een mooie plek op de vaart naast de deelen, het mooie natuurreservaat dichtbij Aldeboarn.
Hier is niemand uitgezonderd wandelaars en vissers... De vissers vissen aan het kanaal en niet in de deelen.
Vele planten beginnen nu pas goed open te komen Het is half april.





Het is hier en echt vogelparadijs.. Vele koppels van ganzen vliegen voortdurend over en weer.
Het is een drukte van belang.  Sommige ganzen of zwanen vliegen niet weg omdat ze een nest hebben en dan moet je omzichtig passeren en niet teveel proberen te verstoren.






Je kan ook de dingen van bovenaf gaan bekijken vanuit een vogelkijkhut die natuurlijk hiervoor dient.


Gewoon wandelen op de paden is erg mooi en geeft mooie beelden






Het is hier voldoende aantrekkelijk om er drie dagen in rond te dwalen... een heerlijke plek om jaarlijks even te vertoeven... en tot rust te komen.