Weerribben in alle
rust... Vanmiddag hebben we enkele uren door de weerribben gevaren met een
vriendin aan boord en JP als captain.
De zon scheen...er
was een beetje wind en we zijn op de hele tijd vier andere bootjes
tegengekomen.
Heel traag varend met
de voeten overboord in het water en de fotocamera in aanslag, heerlijk relax en
onbeschaamd samen genietend van de mooie tocht......zalig moment!
Heel veel bloemen
staan in bloei langs de waterkant. het paars van de bramen en het lichtgele van
de kamperfoelie kleurde tussen de vele tinten groen. Als de zon schijnt komt er
altijd een dieptezicht bij in het ontoegankelijk lijkend mooie moerasbos.
Grote libellen
vliegen rondom ons maar blijven niet lang genoeg ter plekke om gefotografeerd
te worden. Achter elke hoek of buiging
van de kanaaltjes weer nieuwe mooie beelden.
Ook de vaart door het
moerasbos biedt weer de magische beelden waar water en bomen elkaar raken. Dat
beeld blijft voor mij vervuld van een mysterieuze schoonheid... Moeilijk om de
grens tussen onder en boven water vast te stellen. Telkens we hier komen kijk
ik naar dat moment uit...Het moment van: dit bos is betoverd...en er is zelfs
een beetje magie aanwezig in het moment dat het beeld zich vormt. .Puur
genieten als blijkt dat het geen fantasie was van een vorige vaartocht maar ook
nu weer als geschenk op ons wacht.…
Dan hoop ik dat ook
mijn camera lief voor me is en deze beelden bewaart zoals ik me ze wil
herinneren.... later thuis en voor deze blog...
Na ook nog een tocht
door het rietland... Terug op de boot...Morgen reizen we weer verder..op zoek
naar ook andere mooie plekken, beelden en verhalen...
Viv
Geen opmerkingen:
Een reactie posten